Acute galblaasontsteking, wat nu?
Enige tijd is verstreken sinds de laatste post. Enkele onverwachte dingen kwamen op ons pad en dat moesten we even verwerken en over nadenken.
Ik zal vanaf het begin beginnen………………………………………. Geplande vakantie, zon, familie bezoeken, genieten, heerlijke zomers eten, jaarlijkse ontmoetingen met vrienden, onze jaarlijkse zomerse rituelen en ook nog onze passie; werken aan onze blog. Het kon niet mooier.
Elke jaar in de zomer gaan we naar de Baltische zee. We gaan daar relaxen en wat werken, of te wel we hebben twee vliegen in één klap. Of in ons geval 10 dingen in één klap. En wat belangrijk is onze batterij opladen.
Bovendien gaan we elke jaar naar een plek waar we nog niet zijn geweest. Het geeft ons een goed gevoel om dingen te bekijken waar we nog nooit geweest zijn en zo onze herinneringen uit te breiden.
We zitten pas net in onze vakantie modus als René na twee dagen s’nachts enorme buikpijn krijgt. Ik heb toen onze secret kruidendrankje gemaakt en na een half uurtje was de pijn weg . De volgende dag ging alles prima. Maar s’nachts was het weer hetzelfde liedje. Deze keer heb ik de ambulance gebeld omdat mijn schatje moest overgeven en er raar uitzag en verging van de pijn.
Het ambulance personeel heeft de algemene dingen gecheckt, gaf een pijnstillende injectie en bracht de patiënt naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. (Al onze ervaringen en gevoelens maar vooral die van René kun je lezen en bekijken { foto’s en video’s } op Instagram en Facebook).
Na drie flessen pijnbestrijders vanaf 3 uur s’nachts tot 7 uur s’morgens ging de pijn nog steeds niet weg. Sterker nog het werd zo erg dat René zelfs niet op bed kon liggen.
Na bloed en urine onderzoek bleek er een lichte ontsteking te zijn. Maar we moeten nog wachten voor een echo onderzoek omdat de betreffende arts nog niet aanwezig was. Die vond pas rond 10 uur plaats. De echografie toonde 3 stenen van 8 millimeter en een ontsteking aan de galblaas. De dokter zei dat het volgens hem beter is om te opereren(galblaas verwijderen) en zo te voorkomen dat de ontsteking verder zou uitbreiden.
De chirurg
Ik vroeg hem of er geen andere oplossing was dan het orgaan te verwijderen. Hij zei,” jaa misschien kan je nog steeds van de ontsteking afkomen met een antibioticum”. Wij blij dat we nu naar huis kunnen, maar eerst moest er nog een chirurg naar René kijken, en die verwees hem helaas naar de afdeling chirurgie.
Terwijl ze aanstalten maakt om weg te lopen meldt ze terloops nog effen; “ooh ik zie hier dat we morgen nog een plek hebben voor een operatie”. Mijn haren gaan recht overeind staan en ik roep; “absoluut niet”, we krijgen toch eerst een conservatieve behandeling. De chirurg zei; “oké is goed proberen we dat eerst, maar ……. “.
De hele dag lag René op bed met een infuus met antibiotica en pijnstillers. Die nacht was de pijn nog erger, maar hij kreeg absoluut niet meer pijnstillers omdat de boven grens al was bereikt en de bloedonderzoeken( elke uur kwamen ze bloed afnemen voor onderzoek) werden steeds slechter, toen hebben de chirurgen beslist om snel te opereren. Er was nu echt spraken van een noodgeval anders zou hij kunnen overlijden aan een bloedvergiftiging zo werd uitgelegd.
Lever enzymen en eiwit CRP waren zo groot dat op elk moment bloedvergiftiging en een peritoneum(buikvlies) infectie kon optreden. De pijn was intussen zo erg dat René er ongeacht de situatie onmiddellijk mee instemde. Je kunt je voorstellen hoe erg de pijn moest zijn om een operatie in een ander land te laten verrichten waar je niemand verstaat.
De laparoscopische cholecystectomie duurde 1,5 uur (normaal gesproken duurt dit ongeveer 0,5 uur en 4 uur bij ernstige gevallen waarbij de artsen de buik moeten openen). René moest 5 dagen in het ziekenhuis verblijven.
Ik had een lijst gekregen met daarop alles wat hij allemaal voorlopig niet mag eten, maar helaas werd daar door het bezorgend personeel van de maaltijden geen rekening mee gehouden. 3 keer per dag kwamen ze met iets binnen wat hij absoluut niet mag eten, en leg dat nu maar eens uit in het Pools. Gelukkig kon ik thuis wat voor René koken wat hij wel kon eten zodat ie niet nog meer afvalt.
Daarna moesten we nog ongeveer een week op onze vakantie bestemming blijven zodat René een beetje kon herstellen voor de lange reis terug.
En nu wacht hem een lange weg van herstel. Gedurende ongeveer 3 maanden moet een licht verteerbaar dieet worden gevolgd, met uitzondering van bepaalde groenten, fruit en zuivelproducten. Vervolgens moet alles langzaam worden ingevoerd en moeten we controleren hoe het lichaam reageert. Elke menselijk lichaam en zijn organen zijn anders, en zal ook anders reageren, maar de algemene regels zijn hetzelfde.
Door oxidatieve stress of beter gezegd, spanning, is René enorm afgevallen. Maar eerst laten we het lichaam wennen om te leven zonder een belangrijk orgaan daarna moeten we weer aankomen. Maar dat wordt niet makkelijk want ons voedingspatroon en levensstijl zorgt ervoor dat we geen overgewicht krijgen, ons goed voelen, energie krijgen en dat we ons gezond voelen. Ja gezond voelen. Zo voelden we ons.
Maar een paar maanden terug, in april om precies te zijn heeft René een paar keer flinke buikpijn gehad. Er was bloedonderzoek gedaan met een onbevredigend resultaat, maar na twee weken was het alweer goed. Maar de pijn was er af en toe nog steeds maar na het drinken van onze kruidendrank verdween dit weer. Als er toen meteen een echo was gemaakt…… had misschien een latere operatie voorkomen kunnen worden. Maar ja …. blijkbaar moest het zo zijn, zo leggen we het onszelf uit.
Is het zinvol om alles te analyseren? Ja en nee. Normaal gesproken kan je zeggen, je leeft gezond, eet gezond, denkt gezond, in ieder geval zoveel mogelijk als kan.
Dit alles niet alleen om een goede houding te hebben, maar vooral om zwaarlijvigheid te voorkomen, om energie te hebben voor alles en om gezond te zijn in het algemeen. Om beschavingsziekten te voorkomen, om andere bewustheid te hebben, om anders te denken, dit alles omdat dit goed is, omdat we niet meer ander kunnen. Het lichaam went snel en weet wat goed en wat niet goed voor hem is. Het lichaam praat gewoon tegen ons en we weten en voelen wanneer……
Onverwachte gezondheidssituaties.
Waarom?
1. Omdat een gezonde levensstijl van René slechts ongeveer 8 jaar betreft. Alles wat voorheen was, kan een ongezonde levensstijl worden genoemd (af en toe alcohol en sigaretten, weinig slaap, onregelmatige en bovendien onevenwichtige voeding, kant-en-klare soepen, sauzen, vlees). En hoewel hij nooit te zwaar was, omdat er altijd sport aanwezig was in zijn leven. (het is bekend, dat mensen die regelmatig sporten en zich toch slecht voeden toch langer gezonder zijn dan andere). Een beetje buik was wel zichtbaar…..
Als een gezonde levensstijl ons niet vergezeld vanaf de kindertijd, moet toch alles wat we al die jaren verzamelden in ons lichaam zich toch een keer openbaren.
Maar juist door gezonde levensstijl te volgen kan je sneller herstellen.
2. Er bestaat zo iets als emotie, deze spanning heeft enorme invloed op onze gezondheid. René zegt altijd dat hij stress bestendig is en zo is dat ook naar voren gekomen uit onderzoeken door de jaren heen tijdens verschillende functies van zijn werk. Maar ik geloof absoluut niet in dit soort manipulerende onderzoeken.
Ik ken hem, ik weet hoe hij is en hoe hij reageert in bepaalde situaties. Al is een thuis situatie waarschijnlijk toch iets anders dan een werk gerelateerde. Hij is in mijn ogen een binnenvetter, die altijd maar zegt dat alles goed is. Ik daarintegen praat alle stress uit, ik schreeuw zelfs. En als iets gebeurt associeer ik snel. Met René is dat anders.
In dit geval als ik de situatie analyseer, wat er is gebeurt de laatste tijd in zijn leven, kom ik tot de conclusie dat dit allemaal vanwege stress heeft plaats gevonden. 12 jaar terug begon de grootste tot nu toe stress/spanning moment in zijn leven en misschien is toen alles al begonnen, de jaren daarop waren ook niet altijd de beste maar dat is niet belangrijk om hier verder op in te gaan, belangrijker is dat het nu geen nut meer heeft om dit te analyseren.
Nu moeten we ons focussen om te herstellen en gewoon verder leven zoals we de laatste jaren gewend waren. Gezond met goede moed en blijheid.:
3. Omdat het blijkbaar zo moet zijn. Het klinkt een beetje spiritueel maar zo is het. We weten niet wat ons in het leven zal overkomen, hoe lang het voor ons is bedoeld om op deze aarde te leven. Niemand van ons weet dat, geen voorspeller, toverstokje, kaarten, religie, doctor, voorspellingen, statistieken.
Nadat we al geschreven hebben over de werking van de lever en galblaas en hoe deze te behandelen, gaan we nu de optimale manier beschrijven om te herstellen, en kracht te herwinnen. Als jou dit ook is overkomen of je bent gewoon geïnteresseerd in wat je nu kan doen en hoe lang en wat licht verteerbaar is, zie dan binnen kort hier op Instagram en Facebook het dieet dat René gebruikt en wat de korte en lange termijn effecten zijn.
We nodigen je dan ook uit om verder te lezen. Ook als je geen idee hebt wat licht verteerbare en gezonde maaltijden zijn, of je wil er zelf gewoon niet over na denken na een operatie neem dan een kijkje op deze blog en de zaak is opgelost.
Denk hieraan
Als je besluit gezond te willen zijn, en je consequent vasthoudt dat je jezelf gezond ziet, accepteer dan wat het is, dan zul je gezond zijn ook zonder galblaas of iets anders. Het universum zal je gedachten weerspiegelen in de spiegel.
Voor dieet tips na verwijdering van galblaas kijk op ons Instagram account en lees ook; Kan ik leven zonder galblaas? en Werking van lever en galblaas
Liefs Sylwia en René
laatste berichten
2 thoughts on “Acute galblaasontsteking, wat nu?”