Hoe zit het met vrije radicalen?

Hoe zit het met vrije radicalen?

Wat zijn vrije radicalen? Het is niets anders dan ongepaarde atomen. Elk zuurstofatoom heeft een even aantal elektronen. Het gebeurt echter dat één elektron ergens verdwaalt (bv. In het proces van zuurstoftransformatie in de mitochondriën) en in het atoom ontstaat  een “gat”. Hij verliest zijn evenwicht en begint snel te zoeken naar de ontbrekende schakel. Dit doet hij  in zijn directe omgeving.

Telkens wanneer hij het juiste atoom onderweg tegenkomt, valt hij het aan om het noodzakelijke elektron weg te nemen. Op deze manier wordt hij de eigenaar van een even aantal elektronen. Het atoom wat is aangevallen en beroofd van één elektron, wordt een “vrije radicaal“.

Welke schade veroorzaken vrije radicalen

Een vrije zuurstofradicaal zoekt naar een paar eenzame elektronen in de atomen van welke stof dan ook. Het hoeft geen zuurstofatoom te zijn, hij is ook tevreden met bijvoorbeeld een eiwitatoom. Dit rondzwerven van vrije radicalen in de cellen van het lichaam vernietigt geleidelijk hun structuur (bv. Beschadigt celmembranen, DNA), versnelt hun dood en vernietigt dien te gevolge ook onze gezondheid.

We weten dat de onderliggende oorzaak van de meeste degeneratieve ziekten de schadelijke effecten van vrije radicalen zijn.

Dr. Richard A. Passwater is een wereldberoemd auteur en onderzoeker van de strijd tegen veroudering. Hiervoor ontwikkelde hij het concept van ‘biologische synergie van antioxidanten’. Zijn theorie bleek goed te zijn. De gecombineerde werking van antioxidanten is cruciaal voor onze gezondheid en levensduur.

Vrije radicalen hebben de neiging om bepaalde delen van de cel aan te vallen. Schade in deze structuren geeft karakteristieke sets van aandoeningen.

Deze cellen worden aangevallen door vrije radicalen

–Lipiden (vetten) van bloed en weefsels. In het proces gedefinieerd als lipideperoxidatie (vorming van peroxidegroepen) vallen waterstofperoxide of nadzonotaat (beide verbindingen zijn reactieve oxiderende stoffen) vetstoffen in bloed en weefsels aan.

Een voorbeeld is cholesterol met lage dichtheid (LDL), dat na schade door vrije radicalen en als gevolg van veranderingen in het immuunsysteem verandert in een gezwollen, klevend deeltje die een plaque vormt die de slagaderwand vernauwt. Deze verharding van de wanden van de slagaders (atherosclerose) is een van de bronnen van hartziekten en beroertes.

–DNA. Wanneer vrije radicalen zich in de celkern bevinden, is het gemakkelijk voor hen om het genetisch materiaal aan te vallen dat nodig is voor celdeling. Soms valt een vrije radicaal alleen het gen aan en veroorzaakt verstoring van genetische informatie gecodeerd door subtiele chemische verbindingen.

Een ander type schade is de kruiskoppeling, waarbij het DNA permanent is verbonden met de eiwitketen, waardoor de replicatie ervan niet mogelijk is. Dit mechanisme wordt nu beschouwd als de oorzaak van de ontwikkeling van kanker.

–Mitochondriën. Het zijn de sportscholen van de cel waar energie wordt gecreëerd. Wanneer hun activiteit wordt onderbroken door vrije radicalen, verliest de cel de energie die nodig is om te werken. Naarmate het aantal cellen met een lage energie toeneemt, wordt de hoeveelheid energie in het hele lichaam verminderd, je bent voortdurend moe en hebt moeite de ziekte te bestrijden.

–Celmembraan. Onder normale omstandigheden is het poreus, waardoor voedingsstoffen de cel in kunnen en onnodige metabole producten worden verdreven. In het geval van een celmembraanaanval kan het scheuren en uit het inwendige van de cel stromen of het blokkeren. Elk van deze laesies veroorzaakt voortijdige celdood.

–Lysosomen. Het zijn kleine concentraties van enzymen in de cel. Hun rol is om verschillende stoffen te verteren buiten het membraan dat hen omringd. Wanneer vrije radicalen deze schaal beschadigen, vernietigen de enzymen de binnenkant van de cel en vervolgens de naburige cellen – in dit proces worden ook nog andere vrije radicalen gevormd.

Naarmate de tijd vordert, wordt de schade meer en meer. Naarmate het immuunsysteem verzwakt, nemen de schadelijke veranderingen sneller toe. In feite veroorzaakt schade door reactieve oxidanten alle aandoeningen die verband houden met veroudering.

Antioxidanten verwijderen vrije radicalen

De meest voorkomende radicalen zijn zuurstofradicalen en de beste manier om een weerbarstig molecuul van een vrije zuurstofradicaal te gebruiken, is het te binden aan een gemakkelijk oxideerbare stof, een antioxidant genaamd.

Antioxidanten zijn verbindingen die overtollige vrije radicalen uit het menselijk lichaam verwijderen. En eigenlijk neutraliseert het vrije radicalen.

Enkele voorbeelden van antioxidanten zijn; vitamine E en C, sommige mineralen zoals: selenium, zink of koper, evenals aminozuren; bijvoorbeeld cysteïne en sommige enzymen, onder andere SOD (superoxide dismutase) en gierst. Kruiden die het waard zijn om aan de bereide gerechten toe te voegen om de vorming van oxidatieproducten te voorkomen: rozemarijn, salie, oregano, tijm, kurkuma, nootmuskaat, kaneel, komijn, gember en chili, kruidnagel.

Een van de belangrijkste bronnen van antioxidanten is ongetwijfeld groenten en fruit.  Hun actie als antioxidant is één van de reden waarom we ze aan ons menu zouden moeten toevoegen. Dit zijn uiterst heilzame voedingsmiddelen voor ons, die we elke dag moeten eten om een echt gezonde levensstijl te kunnen leiden.

Vergeet niet dat ze zeer nuttig zijn om ons lichaam te beschermen tegen de negatieve effecten van vrije radicalen die een ernstige ziekte kunnen veroorzaken. Het beste fruit en groente zijn die, uit ons klimaat, dus lokale.

Ze hebben minder conservatie middelen en middelen tegen schimmel en houdbaarheid. Vergeten we niet dat groenten en fruit die uit andere landen komen altijd onrijp zijn geplukt( daardoor hebben ze meteen minder goede eigenschappen. Fruit en groente hebben de meeste vitaminen als ze rijp van de boom worden geplukt/vallen.)

Ondanks al deze nadelen worden radicalen door het lichaam in veel vitale processen gebruikt. In cel-mitochondria zijn zuurstofradicalen nodig om vetverbranding te initiëren, waarbij energie vrijkomt. Zuurstofradicalen worden ook gebruikt bij bloedcoagulatie en apoptose, of geprogrammeerde celdood.

Vanwege hun dodelijke eigenschappen gebruiken ook de witte bloedcellen van het immuunsysteem radicalen om veel grotere microben te vernietigen (zoals meercellige parasieten) door hun “vrije radicalaire artillerie” tegen ze te gebruiken.

We hopen dat we hebben geholpen.  Als je dit artikel waardevol vindt deel het dan met anderen.

Take care en be healthy.

Bronnen; -James F. Balch “super antioxidanten”

Laatste berichten;

• Infectieseizoen
• Lichaamsreiniging in de herfst
• Mais
• We hebben twee harten, en dit is wat je moet weten
• Hoe ons lichaam in de zomer te koelen zonder gevolgen