De hele waarheid over aluminium, dit wist je nog niet!

Aluminiumfolie is tegenwoordig een onderdeel van het standaard keukengerei. Echter, zoals wetenschappers melden, is aluminium, hoewel het het meest voorkomende metaal ter wereld is, ook zeer schadelijk en neurotoxisch. Opgeslagen in onze botten en hersenen, kan het een dodelijke bedreiging zijn.

Aluminium is een van de meest voorkomende metalen en is echt moeilijk volledig te vermijden.

De waarheid is dat het snel zijn weg vindt naar het menselijk lichaam en wordt geassocieerd met nadelige gezondheidseffecten.

In tegenstelling tot vitamines en mineralen heeft ons lichaam echter geen aluminium nodig! Daarom kan hij het ook niet goed verwerken.

Wetenschappelijk onderzoek bevestigt dat aluminium zich ophoopt in het lichaam.

Aluminium (Al) is het derde (na zuurstof en silicium) meest voorkomende element in de aardkorst.

Het komt van nature voor in het milieu, voedingsmiddelen en drinkwater.

Het wordt ook gebruikt in:

bewerkte voedingsmiddelen;
materialen en artikelen zoals voedselverpakkingen die aluminium en aluminiumfolie bevatten;
keukengerei en bakplaten;
cosmetische producten (waaronder anti-transpiranten, zonnebrandcrème, tandpasta);
vaccins, medicijnen (maagzuurremmers, ontsmettingsmiddelen en reinigers).

Het aluminiumgehalte in de lucht is gerelateerd aan de verwering van aluminosilicaten die aanwezig zijn in rotsen en bodems, en het gemiddelde gehalte is veel lager in landelijke gebieden (50-500 ng/m3) dan in steden, waar het 100 is. Aluminium is ook aanwezig in planten, en de belangrijkste bron is de bodem, atmosferisch stof en regenval.

De concentratie van giftige aluminiumverbindingen in de bodem is afhankelijk van het type en varieert van 1 tot meer dan 25%.

De rijkste aan aluminium zijn stollingsgesteenten en leisteenleem (8%), evenals bodems uit berg- en heuvelgebieden.

De actieve vormen van aluminium (mobiel aluminium) hebben de grootste impact op de landbouw, waarvan het gehalte in de Nederlandse bodems gemiddeld 10.000 milligram is. In Strijensas is echter op een diepte van dertig tot vijftig centimeter 54.000 milligram aluminium aangetroffen( oftewel 1 kilo grond bevat 54 gram aluminium), de schadelijke effecten beginnen al aanzienlijk onder de 10.000 milligram.

Veel of weinig?

Voordat we het hebben over de voedselbronnen van aluminium en de toxiciteit ervan, is het de moeite waard om te beseffen wat de veilige doses van dit element zijn.

Welnu, de aanvaardbare wekelijkse inname bepaald door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) is 7 mg / kg lichaamsgewicht / week, wat 1 mg aluminium per 1 kg lichaamsgewicht per dag is voor een volwassene met een gewicht van 60 kg.

Bij kinderen is deze waarde maximaal 2,3 mg/kg lichaamsgewicht/week.

Deze niveaus worden beschouwd als preventieve en langetermijnwaarden voor de algemene bevolking.

Ondertussen wordt geschat dat een statistische Nederlander het lichaam notoir voorziet van aluminium, waarvan de dagelijkse consumptie varieert van 10 tot 100 mg.

Aluminium in water en voedsel

Afgezien van cosmetica, vaccins, huishoudelijke artikelen en medicijnen, zijn de meest voorkomende bronnen van aluminium voor het lichaam water en voedsel.

5% van de totale dagelijkse aluminiuminname die aan een volwassene wordt toegeschreven, komt uit water.

De aanwezigheid van aluminium in drinkwater kan worden toegeschreven aan zowel een suboptimale zuiveringstechniek als de overmatige aanwezigheid van aluminium in de bodem.

De concentratie en opname uit de bodem nemen toe met de rijping en veroudering van planten.

Oudere planten die we dus later eten, kunnen ook zeer hoge concentraties aluminium bevatten.

In graankorrels wordt bijvoorbeeld 10-140 ppm aluminium geaccumuleerd, in tomaten 20 ppm, bladgroenten 9-100 ppm, maar bij planten uit zure grond, bijv. Thee of kruiden – tijm, marjolein en karwij, zijn deze hoeveelheden hoger .

In theebladeren stapelt het zich op van 500 tot zelfs 20.000 ppm aluminium, maar de daarin aanwezige vorm van aluminium is niet oplosbaar in water en kleine hoeveelheden van 2 tot 6 mg/l worden aan de gedronken infusie toegevoegd.

Talrijke studies hebben de aanwezigheid van aluminium in alle voedingsproducten bevestigd, maar in verschillende – kleinere of grotere – hoeveelheden.

De gemiddelde concentratie van aluminium in de volgende voedingsproducten zijn:

koemelk – 1,0 mg / kg;
aardbeien – 1,56 mg / kg;
pluimveevlees – 2,0 mg / kg;
Edammer kaas – 2,50 mg/kg;
rundvlees – 4,5 mg / kg;
zwarte bessen – 18 mg / kg.

Het hoogste gehalte aan aluminium wordt geregistreerd in de harde weefsels van mariene organismen (70-4500 ppm).

Aluminiumverbindingen bevatten ook enkele levensmiddelenadditieven – E173, E520, E521, E523, E541, E554, E555, E556 en E559.

Giftige gerechten

Het keukengerei dat we gebruiken om voedsel te koken, is een groot probleem wat betreft het binnendringen van aluminium in voedsel.

Ook blijkt dat het in de folie aanwezige aluminium kan doordringen in het daarin verpakte voedsel.

Vermijd daarnaast contact van aluminiumfolie met zure producten (citrus, tomaten, appels) en sterk gekruide voedingsmiddelen.

Dr. Essam Zubaidy, onderzoeker in chemische technologie aan de American University of Sharjah, waarschuwt dat aluminiumfolie gevaarlijk aluminium vrijgeeft bij blootstelling aan hoge temperaturen.

In het geval van zure gerechten, ongeacht de temperatuur – of ze nu koud of warm zijn, aluminium zal in het voedsel doordringen.

Giftige verbindingen beginnen dan in het voedsel door te dringen en de hoeveelheden waarin ze migreren worden het best aangetoond door vergelijkende analyses.

Deze waarden veranderen bij het koken in een stalen pan – verhoog naar 0,20 en in een aluminium pan – verhoog naar 36,1.

Het is vergelijkbaar met tomaten – de concentratie van aluminium zonder koken is 0,10 mg / kg. Na koken in een stalen pan – 0,16 mg / kg en in een aluminium pan – 75,1 mg/kg.

Gevaarlijke gevolgen

In tegenstelling tot andere veel voorkomende metalen, zoals ijzer, mangaan en zink, vervult aluminium geen fysiologische functie in het menselijk lichaam en kan de invloed ervan als giftig worden omschreven.

Het spoelt magnesium, calcium en ijzer uit het lichaam.

Klinisch significante aluminiumneurotoxiciteit is waargenomen bij patiënten die dialyse ondergaan.

Dialysemachines verwijderen aluminium niet zo efficiënt als de nieren, wat problemen veroorzaakt voor nefrologische patiënten.

Patiënten die dialyse ondergingen vertoonden verhoogde aluminiumspiegels in plasma en hersenweefsel, wat leidde tot desoriëntatie, geheugenstoornissen en, in een vergevorderd stadium, tot dementie.

Vergeleken met andere organen gaat de verwijdering van aluminium uit de hersenen erg langzaam, en aluminium zelf beïnvloedt veel biologische processen in de hersenen. Het beschadigd zelfs het centrale zenuwstelsel.

Aluminium is waarschijnlijk ook een etiologische factor bij de klassieke ziekte van Alzheimer en Parkinson.

Aluminium, aluminium, aluminium

Er wordt aangenomen dat blootstelling aan aluminium bij deze ziekten hun ontwikkeling kan versnellen.

Ophoping van overmatige hoeveelheden aluminium in het lichaam is zeer gevaarlijk, vooral voor kinderen.

Bij kinderen worden autisme, hersen- en botziekte geassocieerd met blootstelling aan aluminium.

Het hoopt zich op in botweefsel, veroorzaakt botzwakte en bevordert de ontwikkeling van osteoporose.

Overmatige blootstelling aan aluminium wordt ook in verband gebracht met autisme, amyotrofische laterale sclerose, chronisch vermoeidheidssyndroom en epilepsie.

Aluminium hoopt zich niet alleen op in de hersenen, maar ook in andere organen van ons lichaam – in de nieren, hersenen, longen, botten, lever en schildklier, en heeft een nadelig effect op hun functioneren.

Omdat het betrokken is bij de vorming van oxidatieve stress in de cellen van het hele lichaam, is het verantwoordelijk voor DNA-schade en dus voor de vorming van kanker en snellere veroudering van het lichaam.

Zoals je kan zien, aluminium, die ons lichaam kan bereiken via de voeding en onjuiste verwerking, is niet onverschillig voor ons.

Door zich af te zetten en zich op te hopen in verschillende delen van het lichaam, richt het schade aan en neemt het de gezondheid weg.

Daarom is het de moeite waard om op te letten en te controleren wat we eten, waar de gekochte voedingsproducten vandaan komen en hoe we ze klaarmaken voor consumptie – dit alles voor onze gezondheid.

Uien, algen, knoflook, koriander, wortelsap, groene thee en chlorella zijn slechts enkele van de voedingsmiddelen die helpen om zware metalen uit het lichaam te verwijderen.

Wetenschappers zijn het erover eens dat we het contact met producten die aluminium bevatten, moeten beperken.

Leef preventief, ben niet je eigen dief.

FOHP

Bron: J. Zuziak en M. Jakubowska: Klei in het milieu en de invloed ervan op levende organismen.

meer

De hele waarheid over aluminium, dit wist je nog niet!