Vaatvernauwing! Wat nu?
“Slik” niet alles
We leven lekker en we merken niet eens dat er 20 jaar zijn verstreken, dan 30, 40, 50 enz. … de rimpels komen, het haar wordt grijs en vervolgens dunner, tanden worden geel en het zicht verslechtert. De belangrijkste verandering blijft echter onzichtbaar .
Het zit in je lichaam. En zij is het gevaarlijkst. Je bloedvaten verslechteren onvermijdelijk onder invloed van je levensstijl en van je bloeddruk. Ze worden gespannen met elke hartslag die in 80 jaar drie miljard keer pompt!
Bloedvaten lijken op een water- en rioleringssysteem in huis. De waterleidingen kunnen worden vergeleken met de slagaders die bloed aan de organen van uw lichaam leveren. Slagaders zijn vaste bloedvaten met dikke wanden, het bloed dat er doorheen stroomt staat onder hoge druk, zodat ze niet kunnen Scheuren/breken.
Ze zijn echter niet zo rigide als rioolbuizen. Ze zijn enigszins flexibel zodat ze zich kunnen aanpassen aan de bloedstroom, afhankelijk van de behoeften van de organen.
Bloedvaten die het bloed uit de organen afvoeren en naar het hart brengen, zijn aderen. Ze zijn zacht, en hebben dunne wanden, maar dit is geen bedreiging, omdat het bloed hier langzaam stroomt. Net als water in huis, heeft het bloed dat stroomt in bloedvaten onder druk (in de slagaders) een heldere kleur. Bloed dat wegvloeit door zachte vaten of aders is donker
De nieren en lever dienen als afvalwaterzuiveringsinstallaties – ze filteren afval. Longen, aan de andere kant, verrijken het bloed met zuurstof. Bovendien is de lever als een benzinestation: het levert bloed glucose, dat voor de cellen als brandstof dient.
Bloed kleeft niet aan de bloedvaten
En dat we hebben te danken aan de dunne laag epitheel cellen die de binnenkant van de slagaders bekleden. Deze cellen produceren een anticoagulans waardoor bloed langs de wanden van de aderen stroomt.
Wat vernietigd voortdurend epitheel van de slagaders:
–roken
–actie van vrije radicalen(kannibalistische deeltjes)
–homocysteïne (een stof die tot ontsteking leidt)
– onjuist dieet
-sedentaire levensstijl
In geval van epitheliale beschadiging blijven de bloedcellen aan de wanden kleven waardoor een stolsel ontstaat. (Je kan dit herstellen door een ingreep maar je levensstijl zal je moeten aanpassen. Er is geen andere optie! Als je tenminste nog verder vitaal wil leven zonder nog meer stents, bypass of andere aandoeningen cq ziektes.
Wat is bloed en de rol van bloedplaatjes?
Bloed is geen homogene rode vloeistof. Het bestaat uit een geelachtige transparante vloeistof genaamd plasma, waarin witte en rode bloedcellen en bloedplaatjes worden samengevoegd. Daarnaast zijn er suikers en eiwitten in het bloed die vet transporteren, waaronder cholesterol.
De rol van bloedplaatjes is om bloedverlies te voorkomen.
Als er een gat in de ader of slagader ontstaat, hopen de bloedplaatjes zich op bij deze plaats, kleven ze samen en pluggen ze het gat als een stop. Vervolgens wordt op de beschadigde plaats een soort net gevormd uit fibrine, waarin rode en witte bloedcellen en elastine worden afgewisseld.
Het hardt uit en wordt bijna onverwoestbaar: dit verschijnsel wordt coagulatie genoemd. Het is hetzelfde mechanisme dat wondbloedingen remt, waardoor korsten op de huid ontstaan.
Als een opening wordt gevormd in de binnenwand van een met epitheel beklede slagader, geneest de wond en dekken de epitheliale cellen het weer af. Het bloed kan weer stromen zoals eerder, en zich niet vasthouden aan de wand van de ader. Het resulterende litteken maakt de slagaderwand echter dik. Het doorstromen wordt moeilijker.
Er is sprake van zogenaamde arteriële sclerose. Bij het litteken wordt een “lipide plug” gevormd, bestaande uit vetten, cholesterol kristallen, ijzer, koper en calcium. Deze zachte substantie wordt de atherosclerotische plaque genoemd. Dit fenomeen wordt atherosclerose genoemd.
Atherosclerose kan vanzelf verdwijnen, vooral wanneer de verandering recent is. Als we de schadelijke levensstijl echter niet veranderen, zal dit fenomeen van tijd tot tijd weer terug keren. Na enkele tientallen jaren groeit het litteken, en daarmee de atherosclerotische plaque. En zo snel zitten jou slagaders rond 80% dicht.
Als je op dit punt naar een cardioloog gaat, zal hij waarschijnlijk een hartkatheterisatie(coronairangiografie) uitvoeren in verband met de vernauwing van de bloedvaten. Deze vernauwing noemen we atherosclerose.
Atherosclerose
De cardioloog heeft gelijk als hij zich zorgen maakt. In feite is slechts een kleine hoeveelheid bloedingen in de aderen voldoende. Dit gebeurt vrij vaak. Een dergelijke bloeding kan bij het litteken en de blokkering van de ader(een nieuw) litteken veroorzaken. Een ander risico is de vorming van een bloedstolsel. In beide gevallen kan de bloedstroom volledig worden geblokkeerd.
Men kan zich voorstellen dat het ontstaan van een groot bloedstolsel in de slagader zeer gevaarlijk is! De organen ontvangen niet de zuurstof of glucose die ze nodig hebben, met als gevolg dat ze afsterven. Dit is vooral gevaarlijk als het, de hersenen, het hart, de nieren, de ogen of de benen beïnvloedt. Dit voorval wordt trombose genoemd; het kan zelfs leiden tot een hartinfarct (dood van de cellen van het hart) of een beroerte.
Atherosclerose komt vaak voor in de kransslagaders, die glucose en zuurstof aan het myocard(hartspier) leveren. We noemen ze “coronair” omdat ze een soort krans rond het hart vormen. Trombose in de kransslagader is een hartinfarct dat binnen enkele uren wordt gekenmerkt door 50% sterfte.(van het hart)
Anti cholesterol-medicijnen veranderen niets
Als je atherosclerotische plaques onder een microscoop bekijkt, zul je zien dat ongeveer 10% van hun samenstelling cholesterol is. Hedendaagse cardiologen zijn begonnen met het toedienen van bloed cholesterol-verlagende geneesmiddelen aan mensen met atherosclerose.
Medische handboeken leren dat cholesterolverlaging de progressie van atherosclerose vertraagt en het risico op een stolsel vermindert dat tot congestie leidt.
Het verlagen van het cholesterolgehalte is echter helemaal niet effectief. In feite is cholesterol niet de oorzaak van atherosclerose, maar dient het alleen om ze te herstellen. Daarom suggereren de resultaten van de meeste onderzoeken dat anti-cholesterolgeneesmiddelen (fibraten, statines) het cholesterolgehalte in het bloed verlagen, maar niet bijdragen aan de vermindering van sterfte die gepaard gaat met een hartinfarct.
Integendeel: een laag cholesterolgehalte is een probleem voor het lichaam. Cholesterol is een essentieel molecuul dat deel uitmaakt van de celwanden en voorkomt dat vloeistoffen van buiten de cel erin doordringen. Na het verlagen van cholesterol met een dieet of medicatie, verzwakt u uw cellen en verhoogt u het risico op een hemorragische beroerte, zoals recente klinische studies hebben bevestigd.
Daarnaast hebben anti-cholesterol medicijnen veel bijwerkingen: spierpijn en aantasten van ligamenten, impotentie, geheugenstoornissen en waarschijnlijk een verhoogd risico op kanker.
Anticoagulantia (bloedverdunners)
De term bloedverdunner is eigenlijk niet correct, want het verdund het bloed niet maar zorgt ervoor dat het bloed minder snel stolt.
Vanwege het feit dat cardiovasculaire incidenten worden veroorzaakt door bloedstolsels, heeft de moderne geneeskunde het gebruik van geneesmiddelen uitgevonden om bloedstolling (anticoagulantia) te voorkomen. Precies wat wordt aanbevolen door cardiologen. Ze schrijven kleine dagelijkse doses voor van bijvoorbeeld aspirine, die voorkomen dat de bloedplaatjes aan elkaar plakken.
Het probleem is dat het verminderen van de bloedstolling het risico op atherosclerotische bloedingen verhoogt. Op zijn beurt wordt 40% van de beroertes geassocieerd met bloeding in de hersenen, wat ook het gevolg is van verminderde stolling.
Beroertes komen echter ook voor bij mensen die geen anticoagulantia gebruiken, maar hun levensstijl (voornamelijk gebrek aan sport) en voeding (een teveel aan omega-6 en het ontbreken van omega-3-zuren) zorgen ervoor dat hun bloedstolling verstoord raakt.
Je kunt zien dat het nemen van anticoagulantia geen oplossing is om beroertes te voorkomen. Ze kunnen worden gebruikt in geval van nood (om eerder gevaarlijke bloedstolsels op te lossen) of na een operatie.
Bij angioplastiek(dotteren) moet een vernauwing worden verwijderd zonder te worden omzeild.
De chirurg/cardioloog brengt een katheter in (via de lies of pols, die een geleidekatheter wordt genoemd) in de kransslagader. Dan wordt er een vloeistof ingespoten(waar de nieren niet blij van worden,na de operatie moet je ook minimaal een liter water drinken om het zo vlug mogelijk uit te plassen) zodat men kan zien waar precies de vernauwing zit en hoe erg deze is.
Nu wordt beslist welke diameter ballon en eventuele stents nodig zijn. De katheter wordt ingebracht totdat deze de vernauwende plaats bereikt en vervolgens wordt onder druk een ballon opgeblazen. Dit maakt de uitzetting van het versmalde vat mogelijk.
In het begin zijn de resultaten geweldig. De ader is weer open, waardoor het bloed weer kan stromen. Zoals je echter gemakkelijk kunt voorstellen, zal de atherosclerotische plaque die door de ballon wordt samengeperst tegen de vaatwand, weer herstellen en nieuwe cellen kunnen er weer op groeien.
In 40% van de gevallen, na ongeveer een half jaar na het introduceren van de ballon, versmallen de slagaders opnieuw (dwz de zogenaamde restenose).
“Het maakt niet uit,” zeiden cardiologen aan het einde van de jaren tachtig toen ze te weten kwamen over de beperkingen die gepaard gaan met angioplastiek. “We kunnen een buisje in de ader plaatsen om te voorkomen dat het weer smaller wordt.”
De uitvinding werd een stent genoemd en werd bijna zonder beperking aangebracht.
De Bare Metal Stents (BMS), na het plaatsen van deze stents krijg je een bloedplaatjesremmer o.a. acetylsalicilzuur.
Maar men vergat dat:
- Geïmplanteerde stents kunnen niet worden verwijderd. Bij problemen moet de patiënt leren ermee te leven (of te sterven)
- de stent is, zoals je je kunt voorstellen, niet zo glad als de bloedvaten. Integendeel het is een plaats waar bloedplaatjes dol op zijn en er daarom op kleven en stolsels creëren. Daarom moet de patiënt na de procedure worden behandeld met anticoagulantia, waardoor het risico op bloedingen (en dus hemorragische beroerte) toeneemt;
- arteriële cellen groeien snel in de stent en restenose treedt op in 25% van de gevallen.
Actieve stents
“Het doet er niet toe” – zeiden de cardiologen opnieuw.
Aan het begin van de eenentwintigste eeuw bedachten ze de zogenaamde actieve stents, bedekt met een medicijn dat geleidelijk vrijkomt ter voorkoming van restenose. De perfecte oplossing?
De Drug Eluting Stents (DES) met medicijn wat na enkele weken vrij komt. Het gaat ontsteking tegen waardoor het risico op een nieuwe vernauwing of afsluiting van het bloedvat kleiner wordt.
Om te voorkomen dat de slagaders opnieuw versmallen, moet de patiënt wel jarenlang anticoagulantia nemen!
En het langdurig gebruik van anticoagulantia leidt niet alleen tot een verhoogd risico op bloeding, maar bevordert ook de vorming van maagzweren. Dientengevolge, moet je medicijnen nemen die de zure reactie van maagsappen verminderen, een ernstig nadeel bij het verteren van voedsel. En dit leidt op zijn beurt tot voedingstekorten en bevordert zelfs dodelijke ziekten. Een echte lawine van bijwerkingen!
Lange tijd werd het ongemak van deze bijwerkingen verminderd, maar cardiologen begonnen enige twijfels te hebben. Er is opgemerkt dat hemorragische beroertes vaker voorkomen dan werd gedacht (40% van de beroertegevallen), terwijl de overige 60% een cryptogene aard had, d.w.z. een onbekende oorzaak.
Conclusie: de fysiologie van de patiënt moet worden geminimaliseerd om geen (natuurlijk onbedoelde) catastrofe te veroorzaken!
Daarom raden de meest bekende cardiologen, waaronder de uitstekende Dr. Michel de Lorgeril, van het CNRS in Grenoble, aan in het geval van ziekten die het hart en de slagaders treffen, om eenvoudigere, meer natuurlijke en minder ingrijpende behandelingsmethoden te gebruiken.
In 2004 werd de Duitse cardioloog Rainer Hambrecht beroemd dankzij het vergelijken van twee groepen patiënten met stenose van de kransslagader. De eerste groep bestond uit patiënten die geen enkele operatie hadden ondergaan, geen medicijnen slikten en matige fysieke activiteit hadden. Patiënten uit de tweede groep ondergingen een implantatie van de stent en keerden terug naar hun vorige levensstijl.
Na 12 maanden begon 42% van de patiënten met een geïmplanteerde stent weer problemen te krijgen; in de groep mensen die aan het sporten was, was het slechts 12%. Bovendien waren de patiënten in de groep die de oefeningen deden duidelijk beter in vorm.
Stop daarom mensen met hart- en vaatziekten te vullen met medicijnen! Naast noodsituaties dienen alle chirurgische ingrepen te worden vermeden. Mensen die lijden aan atherosclerose of mensen met een CVA zouden een gezonde levensstijl moeten hebben, dagelijks moeten bewegen,en een gezond dieet moeten gebruiken.
En vooral, neem geen cholesterolverlagende medicijnen omdat ze geen cardiovasculaire voorvallen voorkomen en veel bijwerkingen hebben. Competitieve sport moet echter worden vermeden omdat dit tot een beroerte kan leiden.
Nieuwe levensstijl? HOE?????
Een nieuwe generatie cardiologen, die zich bewust was van de superioriteit van deze benadering van behandeling, kreeg te maken met een ernstig probleem. Ze beseften dat patiënten geen nieuw medicijn of nieuwe technologieën nodig hebben, maar ondersteuning dat ze een motivatie kunnen vinden om hun levensstijl te veranderen. Niemand heeft hen dat op hun studie geleerd.
Het is natuurlijk niet eenvoudig om iemands levensstijl aanzienlijk te veranderen. Zelfs het dagelijkse werk met de trainer kan onvoldoende zijn. Dit is vooral moeilijk tegenwoordig, wanneer je haast hebt en constant stress hebt, waardoor regelmatig sporten en het bereiden van zelf gemaakte niet bewerkte maaltijden een utopie wordt.
Michel de Lorgeril schrijft in zijn boek “Prévenir l’infarctus et l’AVC” (Preventie van hartaanvallen en beroertes):
“Om te slagen en te ontspannen, Rook sigaretten en geef niet om de kwaliteit van maaltijden; om meer tijd te hebben – sla maaltijden over. Twee of drie keer per week lopen staat aan het einde van je lijst, omdat je chronische vermoeidheid ervaart door roken en slechte voeding.” Is dit niet altijd het excuus?
Bij dit type patiënten, waar het moeilijk is om levensstijl te veranderen, voelen cardiologen soms een onweerstaanbare drang om eenvoudig hypotensieve, cholesterolverlagende en antistollingsmedicijnen voor te schrijven en een operatie aan te bevelen.
Het is gemakkelijk om naar de apotheek te gaan en de tabletten twee of drie keer per dag door te slikken met een glas water. De behandeling is iets duurder, maar je hoeft alleen maar een datum te reserveren. De patiënt komt ‘s ochtends naar het ziekenhuis, hij wordt geanestheseerd en mag s’avonds of een paar dagen later terug naar huis.
Op zijn beurt vereist de introductie van belangrijke veranderingen in levensstijl aanzienlijke inspanningen en constant werken aan jezelf. Werk dat alleen jij zelf kan doen.
Tegenover zo’n radicale verandering staan veel belangrijke vragen. Waarom zou ik het proberen? Wat motiveert me echt om ‘s ochtends op te staan en te sporten? Hoe kan ik alle producten verwijderen die mij schade berokkenen? Wil ik me echt beter voelen? Waar kan ik betrouwbare informatie vinden? Hoe vermijd je manipulatie en incompetente mensen? Helaas vindt je het antwoord op deze vragen niet op je recept.
Om iets te veranderen, moet je gewoon aan het werk gaan. Zoek dus ideeën die je op een constructieve manier zullen helpen en begin met implemen-teren. Dus let op wat op je bord ligt en move your ass.
Take care en weet wat je eet
Bronnen:
1. Onderzoeksinstituten: Framingham, Wolfson, MRFIT, Honolulu. 2. Prof. dr. Walter Hartenbach. chirurg en schrijver van het boek “De cholesterol leugen”. 3. “Modifiable Etiological Factors and the Burden of Stroke from the Rotterdam Study: A Population-based Cohort Study” studie gepubliceerd in april 2014. 4. Paul de Groot en Paul Hugenholtz beiden cardioloog. 5. Cholesterol is essentieel voor het bouwen van neuronen, en statines zorgen op hun beurt voor een lager cholesterol. Statines verhogen de ratio van omega-6 / omega-3, wat resulteert in een verslechtering van cognitieve functies, zoals vermeld in zijn boek Michel de Lorgeril ‘cholesterol Mensonges et Propagande “(Cholesterol, leugens en propaganda) Thierry Souccar Edition, blz. 211. 6. ILLUMINATE studie (2007), gepubliceerd in het New England Journal of Medicine. 7. Dr. Uffe Ravnov “Feiten en fabels over cholesterol” 8. Een Zweedse wetenschappelijke studie gepubliceerd in juni 2013 in het wetenschappelijke tijdschrift PlosOne. Michel de Lorgeril, “Prévenir l’infarctus et l’AVC”, Thierry Souccar Editions, blz. 199 9. Jean- Marc Dupuis “Gezondheidspost”. 10. S. Sultan en N. Hynes, “The Ugly Side of Statins. Systemische Beoordeling van de hedendaagse Un-Bekende onbekenden “Open Journal of endocriene en metabole ziekten, Vol 3 No. 3, 2013, pp 179-185 Doi:… 10,4236 / ojemd.2013.33025.
Laatste berichten;
Verrassingen zitten in een klein hoekje
Werkt ook goed bij behandelen van wonden en littekens.